Tegenwoordig lopen een aantal klimaatonderzoekers met een bezorgd gemoed rond. In hun hoofd zit het getal van 410 ppm CO2 concentratie. Volgens sommige wetenschappers is dit veel te hoog en gaat het klimaat hierdoor ernstig van slag raken, ergens in de toekomst. Hoewel dit idee erg omstreden is, gaan de meeste politici ermee aan de haal. Ze hebben een beleid doorgedrukt wat neerkomt op verwoesting van het landschap en afbraak van de economie.
Als getuige van dit wanbeleid ben ik gaan onderzoeken welke gegevens relevant zijn voor het opgegeven getal wat de CO2 concentratie uitdrukt. Op de vulkanische berg Mauna Loa op Hawaii staat het CO2-meetstation van de wereld. Met strak gespannen gezichten lezen een paar natuurkundigen dagelijks de waarde af. En heel bijzonder, deze waarde schijnt langzaam in de tijd steeds een stukje hoger komen te liggen.
Nieuwsgierig geworden naar dit opvallende natuurverschijnsel heb ik besloten om ook zelf metingen te doen. Daarnaast ben ik de geschiedenisboeken ingedoken om te kijken hoe het voor het Mauna Loa-tijdperk was.
In de volgende paragrafen staan de bevindingen van mijn onderzoeksvragen:
- Is meten op de berg Mauna Loa een logische plaats?
- Wat weten we van vroegere waarden?
- Wat zijn de CO2 waarden in Groningen?
- Conclusies
Paragraaf 1: Meetstation Mauna Loa
CO2 is volgens de experts een ‘well mixed gas’. Hiermee bedoelen ze dat door de krachtige luchtstromen rond de aarde alle vrijkomende CO2 goed vermengd wordt met de overige gassen in de atmosfeer en daardoor overal in vergelijkbare waarden voorkomt.
Maar om nu uitgerekend op de berg Mauna Loa te gaan zitten meten is eigenlijk heel merkwaardig. Eerst enkele feiten over CO2 rondom vulkanen.
Vulkanen
CO2 is het tweede meest voorkomende gas bij vulkanen na waterdamp. De hoeveelheid gas die wordt uitgestoten bij een uitbarsting zal afhangen van de samenstelling van het magma en het totale volume magma die uitbarst. Vulkanen in een rustperiode kunnen lage hoeveelheden CO2 uitstoten door fumarolen, maar tijdens uitbarstingen worden veel groter hoeveelheden gas uitgestoten.
Vulkanologen hebben geschat dat vulkanen wereldwijd verantwoordelijk zijn voor een jaarlijkse uitstoot van ongeveer 200 miljoen ton CO2.
(Prof. Matthieu Kervyn, Vulkanologie Satelliet Afstandwaarneming)
CATO2
De deelnemende wetenschappers van CATO2 zijn zich bewust van de natuur als CO2-emitter. Een geologische excursie afgelopen week naar de vulkanisch actieve Eifel in Duitsland, drukte deelnemers met de neus op de vulkanische feiten. Zoals de Wallenborn, een bron die pure CO2 vermengd met water naar buiten spuit, vanuit diepe magmakamers onder in de aardkorst. Maar ook bij de vulkaan in de Eifel die ‘recent’ uitbarstte – 12.900 jaar geleden – en de krater van de Laacher See achterliet borrelt nog steeds CO2 naar boven.
Alaska
Mount St Helens in Alaska in 1980 bracht in één jaar veel CO2 voort. De vulkaan tekende voor 23.000 ton CO2 per dag tijdens piekuren, en minder dan 1000 ton in rusttoestand.
De vulkaan Mauna Loa
De vulkaan Mauna Loa ligt op het eiland Hawaï in de staat Hawaï in de Verenigde Staten. Het is de grootste vulkaan op aarde. Mauna Loa stijgt zo’n 4170 m boven de zeespiegel uit en heeft een totale hoogte van zo’n 9 km ten opzichte van de zeebodem. De vulkaan is zo zwaar dat zij de aardkorst vervormt. Van de Mauna Loa zijn 33 erupties bekend, de recentste was in 1984. De top wordt gevormd door een krater, die 3 bij 5 kilometer groot is. Deze wordt Moku`aweoweo genoemd. De leeftijd van de vulkaan wordt tussen de 700.000 en 1 miljoen jaar geschat, wat geologisch gezien jong is.
De Keelingcurve is een grafiek waarin de veranderende concentratie koolstofdioxide geplot wordt sinds 1958. De grafiek is gebaseerd op metingen genomen op het Mauna Loa Observatorium op Hawaï, die begonnen onder de leiding van Charles David Keeling. Zijn metingen lieten voor het eerste zien dat de concentratie koolstofdioxide in de atmosfeer snel toenam. De grafiek speelde een belangrijke rol in de bewustmaking over het gegeven dat de concentratie CO2 stijgt.
Vreemde plek
De vraag die zich bij mij opdringt is waarom uitgerekend bovenop een vulkaan aan CO2 meting wordt gedaan. Het gas mag zich dan goed mengen maar vlakbij een bron is zuiver meten toch praktisch onmogelijk, zo denkt een verstandig mens.
Paragraaf 2: Vroegere waarden
Professor Beck
Professor Beck heeft een studie verricht naar waargenomen CO2 concentratie in eerdere tijden. Al in 1880 werden metingen naar CO2 gedaan. Ook deze metingen zijn belangrijke gegevens immers het CO2-gas mengt zich goed.
In onderstaande grafiek zijn de bevindingen van deze wetenschapper af te lezen:
Opvallend
In de tijd dat nog niet één meetstation de wijsheid in pacht had, blijkt dat de CO2 waarden heel variabel waren. We zien een modus ontstaan rond de waarde 320 ppm. Maar er zijn flinke uitschieters. De laagste waarde ligt net boven de 260 ppm, terwijl aan de bovenkant een waarde van 460 ppm voorkomt. Het mengen viel in het verleden dus nogal tegen. Daarnaast was in die dagen het mogelijk dat na stijging van de waarde er weer een daling kon optreden.
Paragraaf 3: CO2 metingen in Groningen (1e kwartaal 2020)
De meting
Om er achter te komen wat de CO2 waarde in Groningen is, heb ik een CO2-meter gekocht. Iedere zondagochtend in het eerste kwartaal van 2020 ben ik de waarde gaan meten. Daarbij volgde ik steeds dezelfde procedure. Na het plaatsen van de meter om elf uur begint het aflezen pas na een uur om de voeler te laten wennen aan de omgeving. Het aflezen gebeurt in een half uur waarbij twee of meerdere keren de waarde wordt vastgesteld. Het gemiddelde van deze waarden heb ik in een tabel vastgelegd:
Een vermeldingswaardig gegeven is dat het op veel meetdagen zeer winderig weer was. Dit komt het doormengen zeker ten goede.
Grafisch ziet het resultaat eruit zoals hieronder weergegeven:
Resultaat
De laagste waarde is op 26 januari gemeten met een CO2 concentratie van 340 ppm. De hoogste waarde van 368 ppm is afgelezen op 29 maart. Over de gehele periode berekend geeft dit een gemiddelde waarde van 355 ppm.
Paragraaf 4: Conclusies
Het onderzoeksresultaat laat ruimte voor een aantal opmerkelijke conclusies:
- Meten op een CO2 walmende vulkaan geeft geen representatieve weergave van de werkelijke CO2 concentratie. Op een dergelijke plek kunnen waarden tot wel 2000 ppm worden gemeten terwijl de gemiddelde concentratie in de atmosfeer veel lager ligt.
- De huidige situatie in Groningen zit veel dichter bij de bevindingen van Professor Beck over de periode 1880 – 1960 dan bij de alarmistische waarden van de Mauna Loa
- De CO2 concentratie kan behoorlijk variëren. Een hogere waarde zegt niets over de toekomst. Deze kan in de opvolgende tijd weer beduidend lager liggen.
- Het is nogal dubieus om de wereld in rep en roer te brengen met de meetgegevens van het Mauna Loa station. Waarden in Groningen gemeten, geven een heel ander beeld. Op basis hiervan hoeft het landschap niet worden verwoest en kan het leven van voor de klimaatpaniek weer worden opgepakt.
Noot:
Na het tweede kwartaal 2020 zal een update worden gegeven.
Douwe van der Wier
Groningen.
Onderzoekt alles 